RAS Psixologiya Mərkəzi | Bakı, Azərbaycan
Görüş

İçindəkilər
ToggleDiqqət Əskikliyi və Hiperaktivlik Pozuntusu (DƏHP) uşaqlıq çağında başlayan neyroinkişaf vəziyyətidir. Diqqət müddətində qısalma, impulsivlik və hiperaktivliklə xarakterizə olunur. Bu əlamətlər gündəlik həyatda, məktəb uğurunda və sosial münasibətlərdə əhəmiyyətli çətinliklər yaradır. Yaşa uyğun olmayan səviyyədə diqqətsizlik, həddindən artıq hərəkətlilik və səbirsizlik müşahidə olunur. DƏHP uyğun müalicə və dəstəklə uğurla idarə oluna bilən vəziyyətdir. Erkən diaqnoz və müdaxilə uşağın akademik və sosial inkişafı üçün kritik əhəmiyyət daşıyır. Mütəxəssis qiymətləndirməsi və multidisipliner yanaşma müalicənin təməlini təşkil edir.
DƏHP DSM-5 diaqnoz kriterlərinə görə üç əsas alt tipə ayrılır. Hər alt tip fərqli əlamət nümunələri göstərir və uşağın gündəlik funksionallığını müxtəlif şəkillərdə təsirləyir. Diqqətsizlik əlamətləri ön planda olan uşaqlar daha çox akademik çətinliklərlə qarşılaşarkən hiperaktivlik-impulsivlik əlamətləri dominant olanlarda davranış problemləri daha nəzərəçarpandır. Kombinə tiplə hər iki əlamət qrupu da müşahidə olunur. Alt tiplər zamanla dəyişə bilər və yeniyetməlik dövründə hiperaktivlik əlamətləri azala bilər. Düzgün alt tipin müəyyənləşdirilməsi müalicə planlaşdırılması üçün vacibdir. Hər uşağın əlamət profili fərdidir və müalicə yanaşması buna görə formalaşdırılır.
DƏHP-nin inkişafında birdən çox amil rol oynayır. Beyin kimyası və quruluşundakı fərqliliklər mühüm təsir göstərən amildir.
Genetik Amillər: Ailədə DƏHP öyküsü mövcudluğunda uşaqda DƏHP müşahidə olunma ehtimalı əhəmiyyətli dərəcədə artır. Beyin inkişafını və nörotransmitter sistemlərini təsirləyən genetik amillər rol oynayır. Ancaq genetik meyllilik təkbaşına müəyyənedici deyil.
Neyrobioloji və Ətraf Mühit Amilləri: Beynin icra funksiyalarından məsul bölgələrində struktur və funksional fərqliliklər müşahidə olunur. Hamiləlik zamanı siqaret, spirt istifadəsi və ya aşağı doğum çəkisi risk amilləridir. Erkən uşaqlıq dövründə travma və ya xronik stress də əlamətlərin şiddətini təsirləyə bilər. Ətraf mühit toksinlərinə məruz qalma da araşdırılan amillər arasındadır.
DƏHP əlamətləri diqqətsizlik, hiperaktivlik və impulsivlik olmaq üzrə üç əsas sahədə özünü göstərir. Əlamətlərin ən azı altı ay boyunca iki fərqli mühitdə (ev və məktəb kimi) müşahidə olunması və yaşa uyğun inkişaf səviyyəsini əngəlləməsi tələb olunur. Erkən diaqnoz və müdaxilə uşağın akademik uğurunu və sosial münasibətlərini müsbət təsirləyir.
Dərman müalicəsi DƏHP-nin idarə edilməsində olduqca təsirli üsuldur. Mütəxəssis psixiatr tərəfindən uşağın yaşı, əlamət şiddəti və ümumi sağlamlıq vəziyyəti qiymətləndirilərək dərman seçimi aparılır. Təhrikləyici və təhrikləyici olmayan dərman seçimləri mövcuddur. Dərmanlar beyin kimyasını tənzimləyərək diqqət müddətini artırır və hiperaktivlik əlamətlərini azaldır. Müalicə prosesi müntəzəm olaraq izlənilir və doza tənzimləmələri həyata keçirilir. Dərman müalicəsi adətən psixoterapiya və davranışsal müdaxilələrlə birlikdə planlaşdırılır. Yan təsirlər yaxından izlənilir və ailələrə ətraflı məlumatlandırma aparılır. Hər uşağa xüsusi müalicə planı formalaşdırılır və müalicəyə uyğunluq müntəzəm nəzarətlərlə qiymətləndirilir.
DƏHP ilə öhdəsindən gəlməkdə strukturlaşdırılmış rutinlər və dəstəkləyici strategiyalar böyük əhəmiyyət daşıyır. Aydın qaydalar və ardıcıl gündəlik proqramlar uşağın özünü təhlükəsiz hiss etməsini təmin edir. Vəzifələr kiçik addımlara bölünərək konkret hədəflər qoyulmalıdır. Müsbət davranışların mükafatlandırılması motivasiyanı artırır. Müntəzəm fiziki fəaliyyət və kifayət qədər yuxu əlamətləri azaldır. İş mühitinin diqqəti dağıdan elementlərdən təmizlənməsi vacibdir. Vizual xatırladıcılar və vaxt idarəçiliyi vasitələri istifadə oluna bilər. Məktəblə ünsiyyətdə olmaq və müəllimlər ilə əməkdaşlıq etmək akademik uğuru dəstəkləyir. Peşəkar psixoterapiya dəstəyi ilə birlikdə ailə təhsili də tövsiyə olunur.
DƏHP olan uşaqların valideynləri dəstəkləyici və strukturlaşdırılmış mühit yaradaraq övladlarının inkişafını müsbət istiqamətdə təsirləyə bilərlər. Ardıcıl yanaşma və səbir müalicə prosesinin uğuru üçün kritik əhəmiyyət daşıyır. Aşağıdakı tövsiyələr gündəlik həyatda qarşılaşılan çətinliklərin idarə edilməsinə kömək edir.
DƏHP müalicəsində sübuta əsaslanan və fərdiləşdirilmiş yanaşmalar istifadə olunur. Mütəxəssis psixiatr və klinik psixoloq dəstəyi ilə əhatəli müalicə planı formalaşdırılır. Müalicə uşağın yaşı, əlamət şiddəti və fərdi ehtiyaclarına görə şəkilləndirilir. Multidisipliner yanaşma ilə bioloji, psixoloji və sosial amillər birlikdə nəzərdən keçirilir. Dərman müalicəsi, psixoterapiya və psixotəhsil bir araya gətirilərək bütöv yanaşma mənimsənilir. Ailə qatılımı və məktəb əməkdaşlığı müalicənin mühüm komponentləridir. Müalicə prosesi müntəzəm nəzarətlərlə izlənilir və lazım gəldikdə yeniləmələr aparılır. Erkən müdaxilə uşağın uzunmüddətli inkişafı üçün kritik əhəmiyyət daşıyır.
Müalicə olunmayan DƏHP uşağın akademik, sosial və emosional inkişafını mənfi təsirləyir. Məktəb uğurunda azalma, sinif təkrarı və təhsil həyatından erkən ayrılma riski artır. Sosial münasibətlərdə çətinliklər yaşanır və aşağı özünəinam inkişaf edə bilər. Yeniyetməlik dövründə riskli davranışlara meyillik, maddə istifadəsi və qəza riski yüksəlir. Yetkinlik dövründə də əlamətlər davam edə bilər və iş həyatında, şəxslərarası münasibətlərdə problemlər yaşana bilər. Müşayiət edən narahatlıq, depressiya kimi ruhi sağlamlıq problemləri inkişaf etmə ehtimalı əhəmiyyətli dərəcədə artır. Erkən diaqnoz və uyğun müalicə ilə bu mənfi nəticələrin qarşısı alına və uşaq potensialını reallaşdıra bilər.
DƏHP diaqnozu əhatəli klinik qiymətləndirmə nəticəsində qoyulur. Mütəxəssis psixiatr və ya uşaq psixiatrı tərəfindən aparılan qiymətləndirmədə DSM-5 diaqnoz kriterləri istifadə olunur. Proses uşağın keçmişi, ailə öyküsü və fərqli mühitlərdəki davranışlarının ətraflı araşdırılmasını əhatə edir.
Tibbi müayinə ilə digər mümkün səbəblərin istisna edilməsi
Uşaq, valideyn və müəllimlər ilə aparılan görüşlər və müşahidələr
Standartlaşdırılmış DƏHP qiymətləndirmə ölçüləri və sorğuların tətbiqi
Müşayiət edən vəziyyətlərin (narahatlıq, öyrənmə çətinliyi) qiymətləndirilməsi
Neyropsixiatrik testlər və diqqət-icra funksiyası qiymətləndirmələri